Als kunst je passie is, en het moederschap je roeping, dan krijgt het moederschap voorrang. Eerst pas, wanneer de kinderen het huis uit zijn, kun je, je hart voor beeldende kunst ophalen, zogezegd.

Daarvoor, als kind, is het talent wel aanwezig, maar latent.

Op school en thuis recreatief met kunst bezig zijn,

macramé knoop technieken,

schilderen, boetseren, tekenen en zgn. nuttige handwerken. 

 

Vaak met positieve reacties, kleine beloningen en hoge “kunst cijfers” op school.

 

Gaandeweg is, naar men zegt, een zekere professionaliteit ontstaan. Mijn kunst is als het ware de verbeelding van een periode in iemands leven. Ups en downs, verleden, heden en toekomst. 

Ik probeer dat gestalte te geven. Niet alleen met verf. Ook met 3D elementen, metalen, glas, textiel en voorgevormde sculpturen. Ook zet ik recycle materialen in.

Al deze componenten breng ik op het doek. Bij elkaar in een geschikte compositie. 

Maanden voordat aan een kunstwerk wordt begonnen is het concept uitgedacht.

Men stelt wel: De grenzen van de kunstenaarsmaterialen, vormen de grenzen van een kunstwerk. Daar heb ik zo weinig last van.

Met plezier en gevolg heb ik diverse kunst cursussen gevolgd in Nederland en Curaçao.

In de afgelopen tien jaar, is elk jaar een aantal malen geëxposeerd. Ook heb ik deel genomen aan internationale kunst evenementen of competities. Zo nu en dan geef ik lessen in kunst voor kinderen.

Helaas heb ook ik ondervonden, precies als Vincent van Gogh en Rembrandt van Rijn, dat je alleen maar voor kunst kunt leven en niet ervan.